après avoir remarqué des visites de mésanges charbonière à la fin de l'hiver, voici qu'une mésange bleue se met à construire un nid. Quel n'a pas été ma susrpise de constater, alors que le nid me semblait terminé, qu'une mésange charbonière s'y installe et y pond un oeuf.
Qui de la mésange bleue ou de la charbonière va finir par couver?
Les sept petites mésanges (NON : pas « les sept nains ») ont bon appétit ; Maman et Papa ont bien du travail à satisfaire ces petits becs grand ouverts !
Nourrissage / nettoyage Une mésange nourrit ses petits (âgés de 4 jours). À la fin de la séquence, l'adulte récupère délicatement un «sac fécal» tout blanc quand un petit montre son derrière ! mésange charbonnièrenourrissagesac fécal
Hallo iedereen en welkom terug op de blog van onze rozenkransmezen,
Wat hebben we geluk met zo’n stralend lenteweer! De vogeltjes rondom ons denken er ook zo over. Hoor je al dat gefluit? Dit is ook zo op de rozenkrans, op de speelplaats van de jongste kleuters.
Eventjes ons geheugen opfrissen wat daar verleden jaar is gebeurd. Toen had mevrouw koolmees maar liefst 11 eitjes gelegd in haar nest. Na twee weken broeden (incuberen) kwamen er 10 hongerige kuikens uit die eieren. Mama en papa koolmees waren dan heel druk in de weer om hun enorme honger te stillen. Na nog eens twee weken vlogen er uiteindelijk 5 jonge koolmezen rond op de speelplaats.
De nestkast hangt blijkbaar op een goed plekje daar in het zonnetje op de speelplaats. Mama koolmees heeft dit jaar 8 eitjes gelegd en blijft nu ongeveer twee weken op deze eitjes zitten. We weten niet hoe lang ze er al op zit, maar we gaan elke woensdag even koekeloeren in de kast. We houden je op de hoogte.
En hier is nog een rozenkrans-wist-je-datje. Wist je dat er momenteel elke avond een mannetje bosuil te horen is vanop school? Vanuit park Den Brandt komt hij net tot in de tuinen van de heistraat. Tof hé!?
Het leven op het internaat is niet zoals het enkele weken geleden was. We kunnen niet meer doen wat we anders deden, we moeten blijven waar we zijn. We missen papa en mama, oma hebben we al een tijdje niet meer geknuffeld. Dit is echt niet tof.
Verrassing toen we gisteren de live-verbinding met onze nestkast terug in orde kregen. We hebben nog geen naam voor het koppeltje (dat wordt morgen beslist, der zijn al wat suggesties).
We volgen de vier eitjes, of worden het er meer? We kunnen nu al uitkijken naar (een) nieuw leven.
